Alegoria jesieni « Poezja, krytyka, kultura Leszek Żuliński
 

Alegoria jesieni

         Tę widokówkę wrzucono mi do skrzynki pocztowej. Uwiodła mnie ta dziewczynka – bardzo, bardzo jesienna… W jej twarzy jest więcej oczekiwania niż uśmiechu.

         Ale coś tu nie gra… Jesień – owszem – potrafi być przecudna, ale jest zapowiedzią starości. Najpierw ją podziwiamy, zachwycamy się, ale potem to wszystko potrafi być coraz bardziej szare i pozbawione słońca, a my – starsi – zaczynamy przypominać jesienne liście.

         W twarzy tej dziewczynki jest coś pięknego, lecz radości nie widać… Może ona dobrze wie, co ją czeka?

         Nic to! Zdjęcie jest przecudne!

PS. Tę widokówkę wydało Polskie Towarzystwo Osób Niepełnosprawnych. Tam można przekazywać 1% na rzecz Dzieci Niepełnosprawnych.

BLOG

 

Copyright © 2006-2019 www.zulinski.pl
Strona oparta na WP