Zdjęcia
Wpis dodano: 24 czerwca 2019
Warto robić zdjęcia. Od młodości aż do ostatnich dni. Bo zdjęcia są najcudowniejszą i najbardziej sentymentalną pamiątką. Im wcześniej robione, tym z biegiem lat coraz bardziej cenne. My odejdziemy, a nasze dzieci i wnuki będą miały bezcenna pamiątkę. Najpierw będą ignorowały te „obrazki”, ale potem one będą je coraz bardziej absorbować.
Siłą zdjęć są – dzięki nim – powroty do młodości. Czasami tak sentymentalne, że łza się w oku kręci. Nasze zdjęcia powinny przechodzić z pokolenia na pokolenie. To jest skarb większy niż różne bibeloty.
To zdjęcie powyżej zostało zrobione w 1952 roku. Ten chłopczyk to jestem ja, a ta dziewczynka to moja siostra. Jak na tamte czasy byliśmy bardzo szykownie ubrani, a kokarda Majki jest – przyznajcie – odlotowa.
Majka od kilku lat już nie żyje, ale czasami czuję, że wciąż trzyma mnie za rękę. Tak jak wtedy… Ech…
Ja niespełna trzy lata temu zostałem dziadkiem. W komputerze mam już prawie 500 zdjęć wnusi.
Pamiętajcie: zdjęcia robimy „odruchowo”, czasami mamy aż dosyć tego cykania. Ale przyjdą lata, kiedy te fotografie będą największym waszym skarbem… I rozmyślaniem tego wszystkiego, co było i minęło.